Co to jest insulinooporność?
Insulina jest hormonem wytwarzanym przez trzustkę, który pomaga komórkom wykorzystywać glukozę (cukier) do celów energetycznych. Organizm produkuje więcej insuliny w odpowiedzi na wzrost poziomu glukozy we krwi po zjedzeniu posiłku lub wypiciu słodkich napojów, takich jak napoje gazowane lub soki. Po posiłku poziom cukru we krwi może wzrosnąć nawet o 20 procent, zanim ponownie spadnie. Kiedy tak się dzieje, trzustka reaguje uwalniając do krwiobiegu więcej insuliny, która pomaga obniżyć poziom cukru we krwi, aby nie pozostawał on zbyt długo podwyższony po jedzeniu. Insulinooporność występuje wtedy, gdy komórki przestają normalnie reagować na sygnały insuliny i zaczynają je ignorować.
Oto kilka testów, które mogą wskazywać na insulinooporność
Insulinooporność badania może być zdiagnozowana za pomocą testów, które mierzą, jak dobrze twój organizm jest w stanie wykorzystać insulinę.
Test A1C. Ten test pokazuje Twój średni poziom cukru we krwi w ciągu ostatnich dwóch do trzech miesięcy. Im wyższy wynik A1C, tym większe ryzyko rozwoju cukrzycy lub prediabetes; liczba ta powinna być idealnie poniżej 5,7 procent. Test A1C mierzy zarówno poziom glukozy we krwi na czczo, jak i po jedzeniu; średnia z tych dwóch liczb jest podawana jako wynik A1C.
Test glukozy w osoczu na czczo (FPG). Po całonocnym poście pobiera się próbkę krwi, aby sprawdzić poziom glukozy w osoczu na czczo (FPG). Według Amerykańskiego Stowarzyszenia Diabetologicznego (ADA) normalny poziom FPG wynosi od 72 do 99 miligramów na decylitr (mg/dl).
